1. Rodzice mają się zatroszczyć, aby chrzest dziecka odbył się w pierwszych tygodniach życia lub bez zwłoki, gdy dziecku zagraża śmierć.
2. Chrzest dziecka ma się odbyć w kościele parafialnym miejsca zamieszkania rodziców dziecka. Chrzest z innej parafii może się odbyć na podstawie pisemnej zgody własnego proboszcza.
3. Do godnego ochrzczenia dziecka wymaga się, „aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie” (Kodeks Prawa Kanonicznego, Kan.868 § 2).
4. Chrzest zgłasza matka, ojciec lub prawny opiekun dziecka. W kancelarii należy przedstawić: a) odpis Aktu Urodzenia dziecka z USC;
b) świadectwo ślubu kościelnego rodziców dziecka (jeśli ślub odbył się w innej parafii).
c) zaświadczenie o chrzestnych od ich własnego proboszcza, że mogą pełnić obowiązek chrzestnych (jeśli mieszkają w innej parafii).

5. Wymagania, aby ktoś mógł pełnić obowiązek chrzestnego:
a) ukończone 16 lat (ks. Proboszcz może dla ważnej przyczyny z tego wymagania zwolnić)
b) katolik, bierzmowany, który prowadzi życie zgodnie z zasadami wiary i obowiązku, który ma przyjąć;
c) młodzież szkolna przedstawia zaświadczenie o uczęszczaniu na katechezę.

6. Chrzest osoby dojrzałej odbywa się po odpowiednim pouczeniu o prawdach wiary i obowiązkach chrześcijańskich oraz po przejściu praktyki życia chrześcijańskiego w katechumenacie.

WARUNKI JAKIM POWINNI ODPOWIADAĆ RODZICE CHRZESTNI WG KODEKSU PRAWA KANONICZNEGO

Kanon 872
Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawić do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki.

Kanon 873
Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestną, albo dwoje chrzestnych.

Kanon 874
Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto: 1. jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
2. ukończył 16 lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
3. jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
4. Jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
5. Nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.